Índice

Malaquias 2

1 2 3

à åÀòÇúÌÈä, àÂìÅéëÆí äÇîÌÄöÀåÈä äÇæÌÉàú--äÇëÌÉäÂðÄéí. 1 Agora, ó sacerdotes, este mandamento e para vós.
á àÄí-ìÉà úÄùÑÀîÀòåÌ åÀàÄí-ìÉà úÈùÒÄéîåÌ òÇì-ìÅá ìÈúÅú ëÌÈáåÉã ìÄùÑÀîÄé, àÈîÇø éÀäåÈä öÀáÈàåÉú, åÀùÑÄìÌÇçÀúÌÄé áÈëÆí àÆú-äÇîÌÀàÅøÈä, åÀàÈøåÉúÄé àÆú-áÌÄøÀëåÉúÅéëÆí; åÀâÇí, àÈøåÉúÄéäÈ, ëÌÄé àÅéðÀëÆí, ùÒÈîÄéí òÇì-ìÅá. 2 Se não ouvirdes, e se não propuserdes no vosso coração dar honra ao meu nome, diz o Senhor dos exércitos, enviarei a maldição contra vós, e amaldiçoarei as vossas bênçãos; e já as tenho amaldiçoado, porque não aplicais a isso o vosso coração.
â äÄðÀðÄé âÉòÅø ìÈëÆí, àÆú-äÇæÌÆøÇò, åÀæÅøÄéúÄé ôÆøÆùÑ òÇì-ôÌÀðÅéëÆí, ôÌÆøÆùÑ çÇâÌÅéëÆí; åÀðÈùÒÈà àÆúÀëÆí, àÅìÈéå. 3 Eis que vos reprovarei a posteridade, e espalharei sobre os vossos rostos o esterco, sim, o esterco dos vossos sacrifícios; e juntamente com este sereis levados para fora.
ã åÄéãÇòÀúÌÆí--ëÌÄé ùÑÄìÌÇçÀúÌÄé àÂìÅéëÆí, àÅú äÇîÌÄöÀåÈä äÇæÌÉàú:  ìÄäÀéåÉú áÌÀøÄéúÄé àÆú-ìÅåÄé, àÈîÇø éÀäåÈä öÀáÈàåÉú. 4 Então sabereis que eu vos enviei este mandamento, para que o meu pacto fosse com Levi, diz o Senhor dos exércitos.
ä áÌÀøÄéúÄé äÈéÀúÈä àÄúÌåÉ, äÇçÇéÌÄéí åÀäÇùÌÑÈìåÉí, åÈàÆúÌÀðÅí-ìåÉ îåÉøÈà, åÇéÌÄéøÈàÅðÄé; åÌîÄôÌÀðÅé ùÑÀîÄé, ðÄçÇú äåÌà. 5 Meu pacto com ele foi de vida e de paz; e eu lhas dei para que me temesse; e ele me temeu, e assombrou-se por causa do meu nome.
å úÌåÉøÇú àÁîÆú äÈéÀúÈä áÌÀôÄéäåÌ, åÀòÇåÀìÈä ìÉà-ðÄîÀöÈà áÄùÒÀôÈúÈéå; áÌÀùÑÈìåÉí åÌáÀîÄéùÑåÉø äÈìÇêÀ àÄúÌÄé, åÀøÇáÌÄéí äÅùÑÄéá îÅòÈå‍Éï. 6 A lei da verdade esteve na sua boca, e a impiedade não se achou nos seus lábios; ele andou comigo em paz e em retidão, e da iniqüidade apartou a muitos.
æ ëÌÄé-ùÒÄôÀúÅé ëÉäÅï éÄùÑÀîÀøåÌ-ãÇòÇú, åÀúåÉøÈä éÀáÇ÷ÀùÑåÌ îÄôÌÄéäåÌ:  ëÌÄé îÇìÀàÇêÀ éÀäåÈä-öÀáÈàåÉú, äåÌà. 7 Pois os lábios do sacerdote devem guardar o conhecimento, e da sua boca devem os homens procurar a instrução, porque ele é o mensageiro do Senhor dos exércitos.
ç åÀàÇúÌÆí ñÇøÀúÌÆí îÄï-äÇãÌÆøÆêÀ, äÄëÀùÑÇìÀúÌÆí øÇáÌÄéí áÌÇúÌåÉøÈä; ùÑÄçÇúÌÆí áÌÀøÄéú äÇìÌÅåÄé, àÈîÇø éÀäåÈä öÀáÈàåÉú. 8 Mas vós vos desviastes do caminho; a muitos fizestes tropeçar na lei; corrompestes o pacto de Levi, diz o Senhor dos exércitos.
è åÀâÇí-àÂðÄé ðÈúÇúÌÄé àÆúÀëÆí, ðÄáÀæÄéí åÌùÑÀôÈìÄéí--ìÀëÈì-äÈòÈí:  ëÌÀôÄé, àÂùÑÆø àÅéðÀëÆí ùÑÉîÀøÄéí àÆú-ãÌÀøÈëÇé, åÀðÉùÒÀàÄéí ôÌÈðÄéí, áÌÇúÌåÉøÈä.  {ô} 9 Por isso também eu vos fiz desprezíveis, e indignos diante de todo o povo, visto que não guardastes os meus caminhos, mas fizestes acepção de pessoas na lei.
é äÂìåÉà àÈá àÆçÈã ìÀëËìÌÈðåÌ, äÂìåÉà àÅì àÆçÈã áÌÀøÈàÈðåÌ; îÇãÌåÌòÇ, ðÄáÀâÌÇã àÄéùÑ áÌÀàÈçÄéå--ìÀçÇìÌÅì, áÌÀøÄéú àÂáÉúÅéðåÌ. 10 Não temos nós todos um mesmo Pai? não nos criou um mesmo Deus? por que nos havemos aleivosamente uns para com outros, profanando o pacto de nossos pais?
éà áÌÈâÀãÈä éÀäåÌãÈä, åÀúåÉòÅáÈä ðÆòÆùÒÀúÈä áÀéÄùÒÀøÈàÅì åÌáÄéøåÌùÑÈìÈÄí:  ëÌÄé çÄìÌÅì éÀäåÌãÈä, ÷ÉãÆùÑ éÀäåÈä àÂùÑÆø àÈäÅá, åÌáÈòÇì, áÌÇú-àÅì ðÅëÈø. 11 Judá se tem havido aleivosamente, e abominação se cometeu em Israel e em Jerusalém; porque Judá profanou o santuario do Senhor, o qual ele ama, e se casou com a filha de deus estranho.
éá éÇëÀøÅú éÀäåÈä ìÈàÄéùÑ àÂùÑÆø éÇòÂùÒÆðÌÈä, òÅø åÀòÉðÆä, îÅàÈäÃìÅé, éÇòÂ÷Éá; åÌîÇâÌÄéùÑ îÄðÀçÈä, ìÇéäåÈä öÀáÈàåÉú.  {ô} 12 O Senhor extirpará das tendas de Jacó o homem que fizer isto, o que vela, e o que responde, e o que oferece dons ao Senhor dos exércitos.
éâ åÀæÉàú, ùÑÅðÄéú úÌÇòÂùÒåÌ--ëÌÇñÌåÉú ãÌÄîÀòÈä àÆú-îÄæÀáÌÇç éÀäåÈä, áÌÀëÄé åÇàÂðÈ÷Èä; îÅàÅéï òåÉã, ôÌÀðåÉú àÆì-äÇîÌÄðÀçÈä, åÀìÈ÷ÇçÇú øÈöåÉï, îÄéÌÆãÀëÆí. 13 Ainda fazeis isto:  cobris o altar do Senhor de lágrimas, de choros e de gemidos, porque ele não olha mais para a oferta, nem a aceitará com prazer da vossa mão.
éã åÇàÂîÇøÀúÌÆí, òÇì-îÈä:  òÇì ëÌÄé-éÀäåÈä äÅòÄéã áÌÅéðÀêÈ åÌáÅéï àÅùÑÆú ðÀòåÌøÆéêÈ, àÂùÑÆø àÇúÌÈä áÌÈâÇãÀúÌÈä áÌÈäÌ, åÀäÄéà çÂáÆøÀúÌÀêÈ, åÀàÅùÑÆú áÌÀøÄéúÆêÈ. 14 Todavia perguntais:  Por que? Porque o Senhor tem sido testemunha entre ti e a mulher da tua mocidade, para com a qual procedeste deslealmente sendo ela a tua companheira e a mulher da tua aliança.
èå åÀìÉà-àÆçÈã òÈùÒÈä, åÌùÑÀàÈø øåÌçÇ ìåÉ, åÌîÈä äÈàÆçÈã, îÀáÇ÷ÌÅùÑ æÆøÇò àÁìÉäÄéí; åÀðÄùÑÀîÇøÀúÌÆí, áÌÀøåÌçÂëÆí, åÌáÀàÅùÑÆú ðÀòåÌøÆéêÈ, àÇì-éÄáÀâÌÉã. 15 E não fez ele somente um, ainda que lhe sobejava espírito? E por que somente um? Não é que buscava descendência piedosa? Portanto guardai-vos em vosso espírito, e que ninguém seja infiel para com a mulher da sua mocidade.
èæ ëÌÄé-ùÒÈðÅà ùÑÇìÌÇç, àÈîÇø éÀäåÈä àÁìÉäÅé éÄùÒÀøÈàÅì, åÀëÄñÌÈä çÈîÈñ òÇì-ìÀáåÌùÑåÉ, àÈîÇø éÀäåÈä öÀáÈàåÉú; åÀðÄùÑÀîÇøÀúÌÆí áÌÀøåÌçÂëÆí, åÀìÉà úÄáÀâÌÉãåÌ.  {ô} 16 Pois eu detesto o divórcio, diz o Senhor Deus de Israel, e aquele que cobre de violência o seu vestido; portanto cuidai de vós mesmos, diz o Senhor dos exércitos; e não sejais infiéis.
éæ äåÉâÇòÀúÌÆí éÀäåÈä áÌÀãÄáÀøÅéëÆí, åÇàÂîÇøÀúÌÆí áÌÇîÌÈä äåÉâÈòÀðåÌ:  áÌÆàÁîÈøÀëÆí, ëÌÈì-òÉùÒÅä øÈò èåÉá áÌÀòÅéðÅé éÀäåÈä åÌáÈäÆí äåÌà çÈôÅõ, àåÉ àÇéÌÅä, àÁìÉäÅé äÇîÌÄùÑÀôÌÈè. 17 Tendes enfadado ao Senhor com vossas palavras; e ainda dizeis:  Em que o havemos enfadado? Nisto que dizeis:  Qualquer que faz o mal passa por bom aos olhos do Senhor, e desses é que ele se agrada; ou:  Onde está o Deus do juízo?

 

Índice

1 2 3