à áÌÀðÄé, ìÀçÈëÀîÈúÄé äÇ÷ÀùÑÄéáÈä; ìÄúÀáåÌðÈúÄé, äÇè-àÈæÀðÆêÈ.
|
1 HIJO mío, está atento á mi sabiduría, Y á mi inteligencia inclina tu oído;
|
á ìÄùÑÀîÉø îÀæÄîÌåÉú; åÀãÇòÇú, ùÒÀôÈúÆéêÈ éÄðÀöÉøåÌ.
|
2 Para que guardes consejo, Y tus labios conserven la ciencia.
|
â ëÌÄé ðÉôÆú úÌÄèÌÉôÀðÈä, ùÒÄôÀúÅé æÈøÈä; åÀçÈìÈ÷ îÄùÌÑÆîÆï çÄëÌÈäÌ.
|
3 Porque los labios de la extraña destilan miel, Y su paladar es más blando que el aceite;
|
ã åÀàÇçÂøÄéúÈäÌ, îÈøÈä ëÇìÌÇòÂðÈä; çÇãÌÈä, ëÌÀçÆøÆá ôÌÄéÌåÉú.
|
4 Mas su fin es amargo como el ajenjo, Agudo como cuchillo de dos filos.
|
ä øÇâÀìÆéäÈ, éÉøÀãåÉú îÈåÆú; ùÑÀàåÉì, öÀòÈãÆéäÈ éÄúÀîÉëåÌ.
|
5 Sus pies descienden á la muerte; Sus pasos sustentan el sepulcro:
|
å àÉøÇç çÇéÌÄéí, ôÌÆï-úÌÀôÇìÌÅñ; ðÈòåÌ îÇòÀâÌÀìÉúÆéäÈ, ìÉà úÅãÈò.
|
6 Sus caminos son instables; no los conocerás, Si no considerares el camino de vida.
|
æ åÀòÇúÌÈä áÈðÄéí, ùÑÄîÀòåÌ-ìÄé; åÀàÇì-úÌÈñåÌøåÌ, îÅàÄîÀøÅé-ôÄé.
|
7 Ahora pues, hijos, oidme, Y no os apartéis de las razones de mi boca.
|
ç äÇøÀçÅ÷ îÅòÈìÆéäÈ ãÇøÀëÌÆêÈ; åÀàÇì-úÌÄ÷ÀøÇá, àÆì-ôÌÆúÇç áÌÅéúÈäÌ.
|
8 Aleja de ella tu camino, Y no te acerques á la puerta de su casa;
|
è ôÌÆï-úÌÄúÌÅï ìÇàÂçÅøÄéí äåÉãÆêÈ; åÌùÑÀðÉúÆéêÈ, ìÀàÇëÀæÈøÄé.
|
9 Porque no des á los extraños tu honor, Y tus años á cruel;
|
é ôÌÆï-éÄùÒÀáÌÀòåÌ æÈøÄéí ëÌÉçÆêÈ; åÇòÂöÈáÆéêÈ, áÌÀáÅéú ðÈëÀøÄé.
|
10 Porque no se harten los extraños de tu fuerza, Y tus trabajos estén en casa del extraño;
|
éà åÀðÈäÇîÀúÌÈ áÀàÇçÂøÄéúÆêÈ; áÌÄëÀìåÉú áÌÀùÒÈøÀêÈ, åÌùÑÀàÅøÆêÈ.
|
11 Y gimas en tus postrimerías, Cuando se consumiere tu carne y tu cuerpo,
|
éá åÀàÈîÇøÀúÌÈ--àÅéêÀ, ùÒÈðÅàúÄé îåÌñÈø; åÀúåÉëÇçÇú, ðÈàÇõ ìÄáÌÄé.
|
12 Y digas: ¡Cómo aborrecí el consejo, Y mi corazón menospreció la reprensión;
|
éâ åÀìÉà-ùÑÈîÇòÀúÌÄé, áÌÀ÷åÉì îåÉøÈé; åÀìÄîÀìÇîÌÀãÇé, ìÉà-äÄèÌÄéúÄé àÈæÀðÄé.
|
13 Y no oí la voz de los que me adoctrinaban, Y á los que me enseñaban no incliné mi oído!
|
éã ëÌÄîÀòÇè, äÈéÄéúÄé áÀëÈì-øÈò-- áÌÀúåÉêÀ ÷ÈäÈì åÀòÅãÈä.
|
14 Casi en todo mal he estado, En medio de la sociedad y de la congregación.
|
èå ùÑÀúÅä-îÇéÄí îÄáÌåÉøÆêÈ; åÀðÉæÀìÄéí, îÄúÌåÉêÀ áÌÀàÅøÆêÈ.
|
15 Bebe el agua de tu cisterna, Y los raudales de tu pozo.
|
èæ éÈôåÌöåÌ îÇòÀéÀðÉúÆéêÈ çåÌöÈä; áÌÈøÀçÉáåÉú, ôÌÇìÀâÅé-îÈéÄí.
|
16 Derrámense por de fuera tus fuentes, En las plazas los ríos de aguas.
|
éæ éÄäÀéåÌ-ìÀêÈ ìÀáÇãÌÆêÈ; åÀàÅéï ìÀæÈøÄéí àÄúÌÈêÀ.
|
17
Sean para tí solo, Y no para los extraños contigo.
|
éç éÀäÄé-îÀ÷åÉøÀêÈ áÈøåÌêÀ; åÌùÒÀîÇç, îÅàÅùÑÆú ðÀòåÌøÆêÈ.
|
18 Sea bendito tu manantial; Y alégrate con la mujer de tu mocedad.
|
éè àÇéÌÆìÆú àÂäÈáÄéí, åÀéÇòÂìÇú-çÅï: ãÌÇãÌÆéäÈ, éÀøÇåÌËêÈ áÀëÈì-òÅú; áÌÀàÇäÂáÈúÈäÌ, úÌÄùÑÀâÌÆä úÈîÄéã.
|
19 Como cierva amada y graciosa corza, Sus pechos te satisfagan en todo tiempo; Y en su amor recréate siempre.
|
ë åÀìÈîÌÈä úÄùÑÀâÌÆä áÀðÄé áÀæÈøÈä; åÌúÀçÇáÌÅ÷, çÅ÷ ðÈëÀøÄéÌÈä.
|
20 ¿Y por qué, hijo mío, andarás ciego con la ajena, Y abrazarás el seno de la extraña?
|
ëà ëÌÄé ðÉëÇç, òÅéðÅé éÀäåÈä--ãÌÇøÀëÅé-àÄéùÑ; åÀëÈì-îÇòÀâÌÀìÉúÈéå îÀôÇìÌÅñ.
|
21 Pues que los caminos del hombre están ante los ojos de Jehová, Y él considera todas sus veredas.
|
ëá òÂååÉðÉúÈéå--éÄìÀëÌÀãËðåÉ àÆú-äÈøÈùÑÈò; åÌáÀçÇáÀìÅé çÇèÌÈàúåÉ, éÄúÌÈîÅêÀ.
|
22 Prenderán al impío sus propias iniquidades, Y detenido será con las cuerdas de su pecado.
|
ëâ äåÌà--éÈîåÌú, áÌÀàÅéï îåÌñÈø; åÌáÀøÉá àÄåÌÇìÀúÌåÉ éÄùÑÀâÌÆä.
|
23 El morirá por falta de corrección; Y errará por la grandeza de su locura.
|
|
|
|