à ëÌÉä äÄøÀàÇðÄé, àÂãÉðÈé éÀäåÄä, åÀäÄðÌÅä éåÉöÅø âÌÉáÇé, áÌÄúÀçÄìÌÇú òÂìåÉú äÇìÌÈ÷ÆùÑ; åÀäÄðÌÅä-ìÆ÷ÆùÑ--àÇçÇø, âÌÄæÌÅé äÇîÌÆìÆêÀ.
|
1 O Senhor Deus assim me fez ver: e eis que ele formava gafanhotos no princípio do rebentar da erva serôdia, e eis que era a erva serôdia depois da segada do rei.
|
á åÀäÈéÈä, àÄí-ëÌÄìÌÈä ìÆàÁëåÉì àÆú-òÅùÒÆá äÈàÈøÆõ, åÈàÉîÇø àÂãÉðÈé éÀäåÄä ñÀìÇç-ðÈà, îÄé éÈ÷åÌí éÇòÂ÷Éá: ëÌÄé ÷ÈèÉï, äåÌà.
|
2 E quando eles tinham comido completamente a erva da terra, eu disse: Senhor Deus, perdoa, peço-te; como subsistirá Jacó? pois ele é pequeno.
|
â ðÄçÇí éÀäåÈä, òÇì-æÉàú: ìÉà úÄäÀéÆä, àÈîÇø éÀäåÈä.
|
3 Então o Senhor se arrependeu disso. Não acontecerá, disse o Senhor.
|
ã ëÌÉä äÄøÀàÇðÄé àÂãÉðÈé éÀäåÄä, åÀäÄðÌÅä ÷ÉøÅà ìÈøÄá áÌÈàÅùÑ àÂãÉðÈé éÀäåÄä; åÇúÌÉàëÇì àÆú-úÌÀäåÉí øÇáÌÈä, åÀàÈëÀìÈä àÆú-äÇçÅìÆ÷.
|
4 Assim me mostrou o Senhor Deus: eis que o Senhor Deus ordenava que por meio do fogo se decidisse o pleito; o fogo, pois, consumiu o grande abismo, e também queria consumir a terra.
|
ä åÈàÉîÇø, àÂãÉðÈé éÀäåÄä çÂãÇì-ðÈà--îÄé éÈ÷åÌí, éÇòÂ÷Éá: ëÌÄé ÷ÈèÉï, äåÌà.
|
5 Então eu disse: Senhor Deus, cessa agora; como subsistirá Jacó? pois ele é pequeno.
|
å ðÄçÇí éÀäåÈä, òÇì-æÉàú; âÌÇí-äÄéà ìÉà úÄäÀéÆä, àÈîÇø àÂãÉðÈé éÀäåÄä. {ô}
|
6 Também disso se arrependeu o Senhor. Nem isso acontecerá, disse o Senhor Deus.
|
æ ëÌÉä äÄøÀàÇðÄé, åÀäÄðÌÅä àÂãÉðÈé ðÄöÌÈá òÇì-çåÉîÇú àÂðÈêÀ; åÌáÀéÈãåÉ, àÂðÈêÀ.
|
7 Mostrou-me também assim: eis que o senhor estava junto a um muro levantado a prumo, e tinha um prumo na mão.
|
ç åÇéÌÉàîÆø éÀäåÈä àÅìÇé, îÈä-àÇúÌÈä øÉàÆä òÈîåÉñ, åÈàÉîÇø, àÂðÈêÀ; åÇéÌÉàîÆø àÂãÉðÈé, äÄðÀðÄé ùÒÈí àÂðÈêÀ áÌÀ÷ÆøÆá òÇîÌÄé éÄùÒÀøÈàÅì--ìÉà-àåÉñÄéó òåÉã, òÂáåÉø ìåÉ.
|
8 Perguntou-me o Senhor: Que vês tu, Amós? Respondi: Um prumo. Então disse o Senhor: Eis que eu porei o prumo no meio do meu povo Israel; nunca mais passarei por ele.
|
è åÀðÈùÑÇîÌåÌ áÌÈîåÉú éÄùÒÀçÈ÷, åÌîÄ÷ÀãÌÀùÑÅé éÄùÒÀøÈàÅì éÆçÁøÈáåÌ; åÀ÷ÇîÀúÌÄé òÇì-áÌÅéú éÈøÈáÀòÈí, áÌÆçÈøÆá. {ñ}
|
9 Mas os altos de Isaque serão assolados, e destruídos os santuários de Israel; e levantar-me-ei com a espada contra a casa de Jeroboão.
|
é åÇéÌÄùÑÀìÇç, àÂîÇöÀéÈä ëÌÉäÅï áÌÅéú-àÅì, àÆì-éÈøÈáÀòÈí îÆìÆêÀ-éÄùÒÀøÈàÅì, ìÅàîÉø: ÷ÈùÑÇø òÈìÆéêÈ òÈîåÉñ, áÌÀ÷ÆøÆá áÌÅéú éÄùÒÀøÈàÅì--ìÉà-úåÌëÇì äÈàÈøÆõ, ìÀäÈëÄéì àÆú-ëÌÈì-ãÌÀáÈøÈéå.
|
10 Então Amazias, o sacerdote de Betel, mandou dizer a Jeroboão, rei de Israel: Amós tem conspirado contra ti no meio da casa de Israel; a terra não poderá suportar tedas as suas palavras.
|
éà ëÌÄé-ëÉä àÈîÇø òÈîåÉñ, áÌÇçÆøÆá éÈîåÌú éÈøÈáÀòÈí; åÀéÄùÒÀøÈàÅì--âÌÈìÉä éÄâÀìÆä, îÅòÇì àÇãÀîÈúåÉ. {ñ}
|
11 Pois assim diz Amós: Jeroboão morrerá à espada, e Israel certamente será levado cativo para fora da sua terra.
|
éá åÇéÌÉàîÆø àÂîÇöÀéÈä, àÆì-òÈîåÉñ, çÉæÆä, ìÅêÀ áÌÀøÇç-ìÀêÈ àÆì-àÆøÆõ éÀäåÌãÈä; åÆàÁëÈì-ùÑÈí ìÆçÆí, åÀùÑÈí úÌÄðÌÈáÅà.
|
12 Depois Amazias disse a Amós: Vai-te, ó vidente, foge para a terra de Judá, e ali come o pão, e ali profetiza;
|
éâ åÌáÅéú-àÅì, ìÉà-úåÉñÄéó òåÉã ìÀäÄðÌÈáÅà: ëÌÄé îÄ÷ÀãÌÇùÑ-îÆìÆêÀ äåÌà, åÌáÅéú îÇîÀìÈëÈä äåÌà.
|
13 mas em Betel daqui por diante não profetizarás mais, porque é o santuário do rei, e é templo do reino.
|
éã åÇéÌÇòÇï òÈîåÉñ, åÇéÌÉàîÆø àÆì-àÂîÇöÀéÈä, ìÉà-ðÈáÄéà àÈðÉëÄé, åÀìÉà áÆï-ðÈáÄéà àÈðÉëÄé: ëÌÄé-áåÉ÷Åø àÈðÉëÄé, åÌáåÉìÅñ ùÑÄ÷ÀîÄéí.
|
14 E respondeu Amós, e disse a Amazias: Eu não sou profeta, nem filho de profeta, mas boieiro, e cultivador de sicômoros.
|
èå åÇéÌÄ÷ÌÈçÅðÄé éÀäåÈä, îÅàÇçÂøÅé äÇöÌÉàï; åÇéÌÉàîÆø àÅìÇé éÀäåÈä, ìÅêÀ äÄðÌÈáÅà àÆì-òÇîÌÄé éÄùÒÀøÈàÅì.
|
15 Mas o Senhor me tirou de após o gado, e o Senhor me disse: Vai, profetiza ao meu povo Israel.
|
èæ åÀòÇúÌÈä, ùÑÀîÇò ãÌÀáÇø-éÀäåÈä: àÇúÌÈä àÉîÅø, ìÉà úÄðÌÈáÅà òÇì-éÄùÒÀøÈàÅì, åÀìÉà úÇèÌÄéó, òÇì-áÌÅéú éÄùÒÀçÈ÷.
|
16 Agora, pois, ouve a palavra do Senhor: Tu dizes: Não profetizes contra Israel, nem fales contra a casa de Isaque.
|
éæ ìÈëÅï ëÌÉä-àÈîÇø éÀäåÈä, àÄùÑÀúÌÀêÈ áÌÈòÄéø úÌÄæÀðÆä åÌáÈðÆéêÈ åÌáÀðÉúÆéêÈ áÌÇçÆøÆá éÄôÌÉìåÌ, åÀàÇãÀîÈúÀêÈ, áÌÇçÆáÆì úÌÀçËìÌÈ÷; åÀàÇúÌÈä, òÇì-àÂãÈîÈä èÀîÅàÈä úÌÈîåÌú, åÀéÄùÒÀøÈàÅì, âÌÈìÉä éÄâÀìÆä îÅòÇì àÇãÀîÈúåÉ. {ô}
|
17 Portanto assim diz o Senhor: Tua mulher se prostituirá na cidade, e teus filhos e tuas filhas cairão à espada, e a tua terra será repartida a cordel; e tu morrerás numa terra imunda, e Israel certamente será levado cativo para fora da sua terra.
|
|
|
|