Índice

Ezequiel 26

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48

à åÇéÀäÄé áÌÀòÇùÑÀúÌÅé-òÆùÒÀøÅä ùÑÈðÈä, áÌÀàÆçÈã ìÇçÉãÆùÑ, äÈéÈä ãÀáÇø-éÀäåÈä, àÅìÇé ìÅàîÉø. 1 Ora sucedeu no undécimo ano, ao primeiro do mês, que veio a mim a palavra do Senhor, dizendo:
á áÌÆï-àÈãÈí, éÇòÇï àÂùÑÆø-àÈîÀøÈä öÌÉø òÇì-éÀøåÌùÑÈìÇÄí äÆàÈç--ðÄùÑÀáÌÀøÈä ãÌÇìÀúåÉú äÈòÇîÌÄéí, ðÈñÅáÌÈä àÅìÈé:  àÄîÌÈìÀàÈä, äÈçÃøÈáÈä. 2 Filho do homem, visto como Tiro disse no tocante a Jerusalém:  Ah! está quebrada a porta dos povos; está aberta para mim; eu me encherei, agora que ela está assolada;
â ìÈëÅï, ëÌÉä àÈîÇø àÂãÉðÈé éÀäåÄä, äÄðÀðÄé òÈìÇéÄêÀ, öÉø; åÀäÇòÂìÅéúÄé òÈìÇéÄêÀ âÌåÉéÄí øÇáÌÄéí, ëÌÀäÇòÂìåÉú äÇéÌÈí ìÀâÇìÌÈéå. 3 portanto assim diz o Senhor Deus:  Eis que eu sou contra ti, ó Tiro, e farei subir contra ti muitas nações, como o mar faz subir as suas ondas.
ã åÀùÑÄçÂúåÌ çÉîåÉú öÉø, åÀäÈøÀñåÌ îÄâÀãÌÈìÆéäÈ, åÀñÄçÅéúÄé òÂôÈøÈäÌ, îÄîÌÆðÌÈä; åÀðÈúÇúÌÄé àåÉúÈäÌ, ìÄöÀçÄéçÇ ñÈìÇò. 4 Elas destruirão os muros de Tiro, e derrubarão as suas torres; e eu varrerei o seu solo, e dela farei uma rocha descalvada.
ä îÄùÑÀèÇç çÂøÈîÄéí úÌÄäÀéÆä, áÌÀúåÉêÀ äÇéÌÈí--ëÌÄé àÂðÄé ãÄáÌÇøÀúÌÄé, ðÀàËí àÂãÉðÈé éÀäåÄä; åÀäÈéÀúÈä ìÀáÇæ, ìÇâÌåÉéÄí. 5 Ela virá a ser no meio do mar um enxugadouro de redes; pois eu o falei, diz o Senhor Deus; e ela servirá de despojo para as nações.
å åÌáÀðåÉúÆéäÈ àÂùÑÆø áÌÇùÌÒÈãÆä, áÌÇçÆøÆá úÌÅäÈøÇâÀðÈä; åÀéÈãÀòåÌ, ëÌÄé-àÂðÄé éÀäåÈä.  {ô} 6 Também suas filhas que estão no campo serão mortas à espada; e saberão que eu sou o Senhor.
æ ëÌÄé ëÉä àÈîÇø, àÂãÉðÈé éÀäåÄä, äÄðÀðÄé îÅáÄéà àÆì-öÉø ðÀáåÌëÇãÀøÆàöÌÇø îÆìÆêÀ-áÌÈáÆì îÄöÌÈôåÉï, îÆìÆêÀ îÀìÈëÄéí--áÌÀñåÌñ åÌáÀøÆëÆá åÌáÀôÈøÈùÑÄéí, åÀ÷ÈäÈì åÀòÇí-øÈá. 7 Porque assim diz o Senhor Deus:  Eis que eu trarei contra Tiro a Nabucodonozor, rei de Babilônia, desde o norte, o rei dos reis, com cavalos, e com carros, e com cavaleiros, sim, companhias e muito povo.
ç áÌÀðåÉúÇéÄêÀ áÌÇùÌÒÈãÆä, áÌÇçÆøÆá éÇäÂøÉâ; åÀðÈúÇï òÈìÇéÄêÀ ãÌÈéÅ÷, åÀùÑÈôÇêÀ òÈìÇéÄêÀ ñÉìÀìÈä, åÀäÅ÷Äéí òÈìÇéÄêÀ, öÄðÌÈä. 8 As tuas filhas ele matará à espada no campo; e construirá fortes contra ti, levantará contra ti uma tranqueira, e alçará paveses contra ti;
è åÌîÀçÄé ÷ÈáÈìÌåÉ, éÄúÌÅï áÌÀçÉîåÉúÈéÄêÀ; åÌîÄâÀãÌÀìÉúÇéÄêÀ--éÄúÌÉõ, áÌÀçÇøÀáåÉúÈéå. 9 dirigirá os golpes dos seus arietes contra os teus muros, e derrubará as tuas torres com os seus machados.
é îÄùÌÑÄôÀòÇú ñåÌñÈéå, éÀëÇñÌÅêÀ àÂáÈ÷Èí; îÄ÷ÌåÉì ôÌÈøÇùÑ åÀâÇìÀâÌÇì åÈøÆëÆá, úÌÄøÀòÇùÑÀðÈä çåÉîåÉúÇéÄêÀ, áÌÀáÉàåÉ áÌÄùÑÀòÈøÇéÄêÀ, ëÌÄîÀáåÉàÅé òÄéø îÀáË÷ÌÈòÈä. 10 Por causa da multidão de seus cavalos te cobrirá o seu pó; os teus muros tremerão com o estrondo dos cavaleiros, e das carroças, e dos carros, quando ele entrar pelas tuas portas, como quem entra numa cidade em que se fez brecha.
éà áÌÀôÇøÀñåÉú ñåÌñÈéå, éÄøÀîÉñ àÆú-ëÌÈì-çåÌöåÉúÈéÄêÀ; òÇîÌÅêÀ áÌÇçÆøÆá éÇäÂøÉâ, åÌîÇöÌÀáåÉú òËæÌÅêÀ ìÈàÈøÆõ úÌÅøÅã. 11 Com as patas dos seus cavalos pisará todas as tuas ruas; ao teu povo matará à espada, e as tuas fortes colunas cairão por terra.
éá åÀùÑÈìÀìåÌ çÅéìÅêÀ, åÌáÈæÀæåÌ øÀëËìÌÈúÅêÀ, åÀäÈøÀñåÌ çåÉîåÉúÇéÄêÀ, åÌáÈúÌÅé çÆîÀãÌÈúÅêÀ éÄúÌÉöåÌ; åÇàÂáÈðÇéÄêÀ åÀòÅöÇéÄêÀ åÇòÂôÈøÅêÀ, áÌÀúåÉêÀ îÇéÄí éÈùÒÄéîåÌ. 12 Também eles roubarão as tuas riquezas e saquearão as tuas mercadorias; derrubarão os teus muros e arrasarão as tuas casas agradáveis; e lançarão no meio das águas as tuas pedras, as tuas madeiras, e o teu solo.
éâ åÀäÄùÑÀáÌÇúÌÄé, äÂîåÉï ùÑÄéøÈéÄêÀ; åÀ÷åÉì ëÌÄðÌåÉøÇéÄêÀ, ìÉà éÄùÌÑÈîÇò òåÉã. 13 E eu farei cessar o arruído das tuas cantigas, e o som das tuas harpas não se ouvira mais;
éã åÌðÀúÇúÌÄéêÀ ìÄöÀçÄéçÇ ñÆìÇò, îÄùÑÀèÇç çÂøÈîÄéí úÌÄäÀéÆä--ìÉà úÄáÌÈðÆä, òåÉã:  ëÌÄé àÂðÄé éÀäåÈä ãÌÄáÌÇøÀúÌÄé, ðÀàËí àÂãÉðÈé éÀäåÄä.  {ñ} 14 e farei de ti uma rocha descalvada; viras a ser um enxugadouro das redes, nunca mais serás edificada; pois eu, o Senhor, o falei, diz o Senhor Deus.
èå ëÌÉä àÈîÇø àÂãÉðÈé éÀäåÄä, ìÀöåÉø:  äÂìÉà îÄ÷ÌåÉì îÇôÌÇìÀúÌÅêÀ, áÌÆàÁðÉ÷ çÈìÈì áÌÅäÈøÅâ äÆøÆâ áÌÀúåÉëÅêÀ, éÄøÀòÂùÑåÌ, äÈàÄéÌÄéí. 15 Assim diz o Senhor Deus a Tiro:  Acaso não tremerão as ilhas com o estrondo da tua queda, quando gemerem os feridos, quando se fizer a matança no meio de ti?
èæ åÀéÈøÀãåÌ îÅòÇì ëÌÄñÀàåÉúÈí, ëÌÉì ðÀùÒÄéàÅé äÇéÌÈí, åÀäÅñÄéøåÌ àÆú-îÀòÄéìÅéäÆí, åÀàÆú-áÌÄâÀãÅé øÄ÷ÀîÈúÈí éÄôÀùÑÉèåÌ; çÂøÈãåÉú éÄìÀáÌÈùÑåÌ, òÇì-äÈàÈøÆõ éÅùÑÅáåÌ, åÀçÈøÀãåÌ ìÄøÀâÈòÄéí, åÀùÑÈîÀîåÌ òÈìÈéÄêÀ. 16 Então todos os príncipes do mar descerão dos seus tronos, e porão de lado os seus mantos, e despirão as suas vestes bordadas; de tremores se vestirão; sobre a terra se assentarão; e estremecerão a cada momento, e de ti se espantarão.
éæ åÀðÈùÒÀàåÌ òÈìÇéÄêÀ ÷ÄéðÈä, åÀàÈîÀøåÌ ìÈêÀ, àÅéêÀ àÈáÇãÀúÌÀ, ðåÉùÑÆáÆú îÄéÌÇîÌÄéí:  äÈòÄéø äÇäËìÌÈìÈä, àÂùÑÆø äÈéÀúÈä çÂæÈ÷Èä áÇéÌÈí äÄéà åÀéÉùÑÀáÆéäÈ, àÂùÑÆø-ðÈúÀðåÌ çÄúÌÄéúÈí, ìÀëÈì-éåÉùÑÀáÆéäÈ. 17 E farão uma lamentação sobre ti, e te dirão:  Como pereceste, ó povoada de navegantes, ó cidade afamada, que foste forte no mar! tu e os teus moradores que atemorizastes a todos os que habitam ao teu redor!
éç òÇúÌÈä éÆçÀøÀãåÌ äÈàÄéÌÄï, éåÉí îÇôÌÇìÀúÌÅêÀ; åÀðÄáÀäÂìåÌ äÈàÄéÌÄéí àÂùÑÆø-áÌÇéÌÈí, îÄöÌÅàúÅêÀ.  {ñ} 18 Agora estremecerão as ilhas no dia da tua queda; sim, as ilhas, que estão no mar, espantar-se-ão da tua saída.
éè ëÌÄé ëÉä àÈîÇø, àÂãÉðÈé éÀäåÄä, áÌÀúÄúÌÄé àÉúÈêÀ òÄéø ðÆçÁøÆáÆú, ëÌÆòÈøÄéí àÂùÑÆø ìÉà-ðåÉùÑÈáåÌ; áÌÀäÇòÂìåÉú òÈìÇéÄêÀ àÆú-úÌÀäåÉí, åÀëÄñÌåÌêÀ äÇîÌÇéÄí äÈøÇáÌÄéí. 19 Pois assim diz o Senhor Deus:  Quando eu te fizer uma cidade assolada, como as cidades que não se habitam, quando fizer subir sobre ti o abismo, e as muitas águas te cobrirem,
ë åÀäåÉøÇãÀúÌÄéêÀ àÆú-éåÉøÀãÅé áåÉø àÆì-òÇí òåÉìÈí, åÀäåÉùÑÇáÀúÌÄéêÀ áÌÀàÆøÆõ úÌÇçÀúÌÄéÌåÉú ëÌÈçÃøÈáåÉú îÅòåÉìÈí àÆú-éåÉøÀãÅé áåÉø--ìÀîÇòÇï, ìÉà úÅùÑÅáÄé; åÀðÈúÇúÌÄé öÀáÄé, áÌÀàÆøÆõ çÇéÌÄéí. 20 então te farei descer com os que descem à cova, ao povo antigo, e te farei habitar nas mais baixas partes da terra, em lugares desertos de há muito, juntamente com os que descem à cova, para que não sejas habitada; e estabelecerei a glória na terra dos viventes.
ëà áÌÇìÌÈäåÉú àÆúÌÀðÅêÀ, åÀàÅéðÅêÀ; åÌúÀáË÷ÀùÑÄé, åÀìÉà-úÄîÌÈöÀàÄé òåÉã ìÀòåÉìÈí--ðÀàËí, àÂãÉðÈé éÀäåÄä.  {ô} 21 Farei de ti um grande espanto, e não mais existirás; embora te procurem, contudo, nunca serás achada, diz o Senhor Deus.

 

Índice

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48