Índice

Ezequiel 28

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48

à åÇéÀäÄé ãÀáÇø-éÀäåÈä, àÅìÇé ìÅàîÉø. 1 De novo veio a mim a palavra do Senhor, dizendo:
á áÌÆï-àÈãÈí àÁîÉø ìÄðÀâÄéã öÉø ëÌÉä-àÈîÇø àÂãÉðÈé éÀäåÄä, éÇòÇï âÌÈáÇäÌ ìÄáÌÀêÈ åÇúÌÉàîÆø àÅì àÈðÄé--îåÉùÑÇá àÁìÉäÄéí éÈùÑÇáÀúÌÄé, áÌÀìÅá éÇîÌÄéí; åÀàÇúÌÈä àÈãÈí åÀìÉà-àÅì, åÇúÌÄúÌÅï ìÄáÌÀêÈ ëÌÀìÅá àÁìÉäÄéí. 2 Filho do homem, dize ao príncipe de Tiro:  Assim diz o Senhor Deus:  Visto como se elevou o teu coração, e disseste:  Eu sou um deus, na cadeira dos deuses me assento, no meio dos mares; todavia tu és homem, e não deus, embora consideres o teu coração como se fora o coração de um deus.
â äÄðÌÅä çÈëÈí àÇúÌÈä, îãðàì (îÄãÌÈðÄéÌÅàì):  ëÌÈì-ñÈúåÌí, ìÉà òÂîÈîåÌêÈ. 3 com efeito és mais sábio que Daniel; não há segredo algum que se possa esconder de ti.
ã áÌÀçÈëÀîÈúÀêÈ, åÌáÄúÀáåÌðÈúÀêÈ, òÈùÒÄéúÈ ìÌÀêÈ, çÈéÄì; åÇúÌÇòÇùÒ æÈäÈá åÈëÆñÆó, áÌÀàåÉöÀøåÉúÆéêÈ. 4 Pela tua sabedoria e pelo teu entendimento alcançaste para ti riquezas, e adquiriste ouro e prata nos teus tesouros.
ä áÌÀøÉá çÈëÀîÈúÀêÈ áÌÄøÀëËìÌÈúÀêÈ, äÄøÀáÌÄéúÈ çÅéìÆêÈ; åÇéÌÄâÀáÌÇäÌ ìÀáÈáÀêÈ, áÌÀçÅéìÆêÈ.  {ñ} 5 Pela tua grande sabedoria no comércio aumentaste as tuas riquezas, e por causa das tuas riquezas eleva-se o teu coração;
å ìÈëÅï, ëÌÉä àÈîÇø àÂãÉðÈé éÀäåÄä:  éÇòÇï úÌÄúÌÀêÈ àÆú-ìÀáÈáÀêÈ, ëÌÀìÅá àÁìÉäÄéí. 6 portanto, assim diz o Senhor Deus:  Pois que consideras o teu coração como se fora o coração de um deus,
æ ìÈëÅï, äÄðÀðÄé îÅáÄéà òÈìÆéêÈ æÈøÄéí--òÈøÄéöÅé, âÌåÉéÄí; åÀäÅøÄé÷åÌ çÇøÀáåÉúÈí òÇì-éÀôÄé çÈëÀîÈúÆêÈ, åÀçÄìÌÀìåÌ éÄôÀòÈúÆêÈ. 7 por isso eis que eu trarei sobre ti estrangeiros, os mais terríveis dentre as nações, os quais desembainharão as suas espadas contra a formosura da tua sabedoria, e mancharão o teu resplendor.
ç ìÇùÌÑÇçÇú, éåÉøÄãåÌêÈ; åÈîÇúÌÈä îÀîåÉúÅé çÈìÈì, áÌÀìÅá éÇîÌÄéí. 8 Eles te farão descer à cova; e morrerás da morte dos traspassados, no meio dos mares.
è äÆàÈîÉø úÌÉàîÇø àÁìÉäÄéí àÈðÄé, ìÄôÀðÅé äÉøÀâÆêÈ:  åÀàÇúÌÈä àÈãÈí åÀìÉà-àÅì, áÌÀéÇã îÀçÇìÀìÆéêÈ. 9 Acaso dirás ainda diante daquele que te matar:  Eu sou um deus? mas tu és um homem, e não um deus, na mão do que te traspassa.
é îåÉúÅé òÂøÅìÄéí úÌÈîåÌú, áÌÀéÇã-æÈøÄéí:  ëÌÄé àÂðÄé ãÄáÌÇøÀúÌÄé, ðÀàËí àÂãÉðÈé éÀäåÄä.  {ô} 10 Da morte dos incircuncisos morrerás, por mão de estrangeiros; pois eu o falei, diz o Senhor Deus.
éà åÇéÀäÄé ãÀáÇø-éÀäåÈä, àÅìÇé ìÅàîÉø. 11 Veio mais a mim a palavra do Senhor, dizendo:
éá áÌÆï-àÈãÈí, ùÒÈà ÷ÄéðÈä òÇì-îÆìÆêÀ öåÉø; åÀàÈîÇøÀúÌÈ ìÌåÉ, ëÌÉä àÈîÇø àÂãÉðÈé éÀäåÄä, àÇúÌÈä çåÉúÅí úÌÈëÀðÄéú, îÈìÅà çÈëÀîÈä åÌëÀìÄéì éÉôÄé. 12 Filho do homem, levanta uma lamentação sobre o rei de Tiro, e dize-te:  Assim diz o Senhor Deus:  Tu eras o selo da perfeição, cheio de sabedoria e perfeito em formosura.
éâ áÌÀòÅãÆï âÌÇï-àÁìÉäÄéí äÈéÄéúÈ, ëÌÈì-àÆáÆï éÀ÷ÈøÈä îÀñËëÈúÆêÈ àÉãÆí ôÌÄèÀãÈä åÀéÈäÂìÉí úÌÇøÀùÑÄéùÑ ùÑÉäÇí åÀéÈùÑÀôÅä, ñÇôÌÄéø ðÉôÆêÀ, åÌáÈøÀ÷Çú åÀæÈäÈá; îÀìÆàëÆú úÌËôÌÆéêÈ åÌðÀ÷ÈáÆéêÈ áÌÈêÀ, áÌÀéåÉí äÄáÌÈøÇàÂêÈ ëÌåÉðÈðåÌ. 13 Estiveste no Éden, jardim de Deus; cobrias-te de toda pedra preciosa:  a cornalina, o topázio, o ônix, a crisólita, o berilo, o jaspe, a safira, a granada, a esmeralda e o ouro.  Em ti se faziam os teus tambores e os teus pífaros; no dia em que foste criado foram preparados.
éã àÇúÌÀ-ëÌÀøåÌá--îÄîÀùÑÇç, äÇñÌåÉëÅêÀ; åÌðÀúÇúÌÄéêÈ, áÌÀäÇø ÷ÉãÆùÑ àÁìÉäÄéí äÈéÄéúÈ--áÌÀúåÉêÀ àÇáÀðÅé-àÅùÑ, äÄúÀäÇìÌÈëÀúÌÈ. 14 Eu te coloquei com o querubim da guarda; estiveste sobre o monte santo de Deus; andaste no meio das pedras afogueadas.
èå úÌÈîÄéí àÇúÌÈä áÌÄãÀøÈëÆéêÈ, îÄéÌåÉí äÄáÌÈøÀàÈêÀ, òÇã-ðÄîÀöÈà òÇåÀìÈúÈä, áÌÈêÀ. 15 Perfeito eras nos teus caminhos, desde o dia em que foste criado, até que em ti se achou iniqüidade.
èæ áÌÀøÉá øÀëËìÌÈúÀêÈ, îÈìåÌ úåÉëÀêÈ çÈîÈñ--åÇúÌÆçÁèÈà; åÈàÂçÇìÌÆìÀêÈ îÅäÇø àÁìÉäÄéí åÈàÇáÌÆãÀêÈ ëÌÀøåÌá äÇñÌÉëÅêÀ, îÄúÌåÉêÀ àÇáÀðÅé-àÅùÑ. 16 Pela abundância do teu comércio o teu coração se encheu de violência, e pecaste; pelo que te lancei, profanado, fora do monte de Deus, e o querubim da guarda te expulsou do meio das pedras afogueadas.
éæ âÌÈáÇäÌ ìÄáÌÀêÈ áÌÀéÈôÀéÆêÈ, ùÑÄçÇúÌÈ çÈëÀîÈúÀêÈ òÇì-éÄôÀòÈúÆêÈ; òÇì-àÆøÆõ äÄùÑÀìÇëÀúÌÄéêÈ, ìÄôÀðÅé îÀìÈëÄéí ðÀúÇúÌÄéêÈ--ìÀøÇàÂåÈä áÈêÀ. 17 Elevou-se o teu coração por causa da tua formosura, corrompeste a tua sabedoria por causa do teu resplendor; por terra te lancei; diante dos reis te pus, para que te contemplem.
éç îÅøÉá òÂå‍ÉðÆéêÈ, áÌÀòÆåÆì øÀëËìÌÈúÀêÈ, çÄìÌÇìÀúÌÈ, îÄ÷ÀãÌÈùÑÆéêÈ; åÈàåÉöÄà-àÅùÑ îÄúÌåÉëÀêÈ, äÄéà àÂëÈìÇúÀêÈ, åÈàÆúÌÆðÀêÈ ìÀàÅôÆø òÇì-äÈàÈøÆõ, ìÀòÅéðÅé ëÌÈì-øÉàÆéêÈ. 18 Pela multidão das tuas iniqüidades, na injustiça do teu comércio, profanaste os teus santuários; eu, pois, fiz sair do meio de ti um fogo, que te consumiu a ti, e te tornei em cinza sobre a terra, à vista de todos os que te contemplavam.
éè ëÌÈì-éåÉãÀòÆéêÈ, áÌÈòÇîÌÄéí, ùÑÈîÀîåÌ, òÈìÆéêÈ; áÌÇìÌÈäåÉú äÈéÄéúÈ, åÀàÅéðÀêÈ òÇã-òåÉìÈí.  {ô} 19 Todos os que te conhecem entre os povos estão espantados de ti; chegaste a um fim horrível, e não mais existirás, por todo o sempre.
ë åÇéÀäÄé ãÀáÇø-éÀäåÈä, àÅìÇé ìÅàîÉø. 20 Novamente veio a mim a palavra do Senhor, dizendo:
ëà áÌÆï-àÈãÈí, ùÒÄéí ôÌÈðÆéêÈ àÆì-öÄéãåÉï, åÀäÄðÌÈáÅà, òÈìÆéäÈ. 21 Filho do homem, dirige o teu rosto para Sidom, e profetiza contra ela,
ëá åÀàÈîÇøÀúÌÈ, ëÌÉä àÈîÇø àÂãÉðÈé éÀäåÄä, äÄðÀðÄé òÈìÇéÄêÀ öÄéãåÉï, åÀðÄëÀáÌÇãÀúÌÄé áÌÀúåÉëÅêÀ; åÀéÈãÀòåÌ ëÌÄé-àÂðÄé éÀäåÈä, áÌÇòÂùÒåÉúÄé áÈäÌ ùÑÀôÈèÄéí--åÀðÄ÷ÀãÌÇùÑÀúÌÄé áÈäÌ. 22 e dize:  Assim diz o Senhor Deus:  Eis-me contra ti, ó Sidom, e serei glorificado no meio de ti; e saberão que eu sou o Senhor, quando nela executar juizos e nela me santificar.
ëâ åÀùÑÄìÌÇçÀúÌÄé-áÈäÌ ãÌÆáÆø åÈãÈí, áÌÀçåÌöåÉúÆéäÈ, åÀðÄôÀìÇì çÈìÈì áÌÀúåÉëÈäÌ, áÌÀçÆøÆá òÈìÆéäÈ îÄñÌÈáÄéá; åÀéÈãÀòåÌ, ëÌÄé-àÂðÄé éÀäåÈä. 23 Pois lhe enviarei peste e sangue nas suas ruas; e os traspassados cairão no meio dela, estando a espada contra ela por todos os lados; e saberão que eu sou o Senhor.
ëã åÀìÉà-éÄäÀéÆä òåÉã ìÀáÅéú éÄùÒÀøÈàÅì, ñÄìÌåÉï îÇîÀàÄéø åÀ÷åÉõ îÇëÀàÄá, îÄëÌÉì ñÀáÄéáÉúÈí, äÇùÌÑÈàèÄéí àåÉúÈí; åÀéÈãÀòåÌ, ëÌÄé àÂðÄé àÂãÉðÈé éÀäåÄä.  {ô} 24 E a casa de Israel nunca mais terá espinho que a fira, nem abrolho que lhe cause dor, entre os que se acham ao redor deles e que os desprezam; e saberão que eu sou o Senhor Deus.
ëä ëÌÉä-àÈîÇø, àÂãÉðÈé éÀäåÄä, áÌÀ÷ÇáÌÀöÄé àÆú-áÌÅéú éÄùÒÀøÈàÅì îÄï-äÈòÇîÌÄéí àÂùÑÆø ðÈôÉöåÌ áÈí, åÀðÄ÷ÀãÌÇùÑÀúÌÄé áÈí ìÀòÅéðÅé äÇâÌåÉéÄí; åÀéÈùÑÀáåÌ, òÇì-àÇãÀîÈúÈí, àÂùÑÆø ðÈúÇúÌÄé, ìÀòÇáÀãÌÄé ìÀéÇòÂ÷Éá. 25 Assim diz o Senhor Deus:  Quando eu congregar a casa de Israel dentre os povos entre os quais estão espalhados, e eu me santificar entre eles, à vista das nações, então habitarão na sua terra que dei a meu servo, a Jacó.
ëå åÀéÈùÑÀáåÌ òÈìÆéäÈ, ìÈáÆèÇç, åÌáÈðåÌ áÈúÌÄéí åÀðÈèÀòåÌ ëÀøÈîÄéí, åÀéÈùÑÀáåÌ ìÈáÆèÇç:  áÌÇòÂùÒåÉúÄé ùÑÀôÈèÄéí, áÌÀëÉì äÇùÌÑÈàèÄéí àÉúÈí îÄñÌÀáÄéáåÉúÈí--åÀéÈãÀòåÌ, ëÌÄé àÂðÄé éÀäåÈä àÁìÉäÅéäÆí.  {ô} 26 E habitarão nela seguros; sim, edificarão casas, e plantarão vinhas, e habitarão seguros, quando eu executar juízos contra todos os que estão ao seu redor e que os desprezam; e saberão que eu sou o Senhor seu Deus.

 

Índice

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48